Σάββατο 19 Ιουνίου 2010

Παιδεία χωρίς τους εκπαιδευτικούς;




Του ΝΙΚΟΥ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ*

Η κατάσταση στην εκπαίδευση είναι καζάνι που βράζει. Κι αυτό γιατί, παρά τα όσα δεινά η χώρα αντιμετωπίζει εξαιτίας του δημοσιονομικού αδιεξόδου στο οποίο έχει περιέλθει και των αβάσταχτων απαιτήσεων της Ε.Ε. και του ΔΝΤ, θα μπορούσε μέσα από εσωτερικά θεσμικά ζητήματα να ανατροφοδοτήσει την ελπίδα της εκπαιδευτικής κοινότητας για ένα καλύτερο δημόσιο σχολείο. Για ακόμη μία φορά όμως αποδείχτηκε ότι ούτε ο κοινωνικός διάλογος για την παιδεία ευοδώθηκε ούτε ο κοινωνικός προσανατολισμός των ρυθμίσεων πρυτάνευσε. Και το χειρότερο: δεν συνάφθηκε ένα κοινωνικό συμβόλαιο με την εκπαιδευτική κοινότητα για να ξεπεραστούν οι δυσκολίες και να ωφεληθεί ο τόπος. Ο μετασχηματισμός της εκπαιδευτικής πραγματικότητας προϋποθέτει την ύπαρξη «συλλογικού υποκειμένου». σαφές ότι μια προοδευτική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση απαιτεί τη σύγκρουση με κατεστημένες λογικές. Απαραίτητη προϋπόθεση όμως είναι να διαμορφωθεί υπέρ της μια ισχυρή κοινωνική πλειοψηφία που να την υποστηρίζει, καθώς και να σχηματιστεί ένα συλλογικό υποκείμενο που θα υλοποιήσει τη μετάβαση αυτή. Στην προκειμένη περίπτωση η κοινωνία είναι παγωμένη από την αποδόμηση των κοινωνικών της κατακτήσεων, ενώ η εκπαιδευτική κοινότητα (το συλλογικό υποκείμενο, δηλαδή) παραμένει απούσα γιατί απλούστατα νιώθει παραγκωνισμένη και ταυτόχρονα πληγωμένη από τον τρόπο με το οποίο η πολιτική ηγεσία του υπουργείου προωθεί και μεθοδεύει της αλλαγές στην εκπαίδευση. Ενώ υπάρχουν σοβαρά προβλήματα τα οποία εκκρεμούν σε ολόκληρο το εκπαιδευτικό φάσμα, για ακόμη μία φορά επικράτησε η έλλειψη ουσιαστικής συνεννόησης, με συνέπεια να διαπιστώνεται τεράστιο χάσμα ανάμεσα σ' αυτά που δρομολογεί το υπουργείο για λογαριασμό των εκπαιδευτικών και εκείνα που πραγματικά έχει ανάγκη η εκπαιδευτική κοινότητα. 

Η πραγματικότητα των δεικτών και ο ευρωπαϊκός πήχυς 

Σε αυτό που οι πάντες συμφωνούν είναι ότι η χώρα υπολείπεται σε σημαντικούς τομείς του εκπαιδευτικού της συστήματος, ενώ τα προβλήματα δεν μπορούν να περιμένουν. Η ανεπαρκής σχολική στέγη, η υποτυπώδης προσχολική αγωγή, οι ελλείψεις σε εκπαιδευτικό προσωπικό, οι χαμηλές επιδόσεις και τα αναλυτικά προγράμματα που περιμένουν αναζωογόνηση, ο «σκοτεινός αριθμός» της σχολικής διαρροής και η μη αντιμετώπισή της, ο λειτουργικός αναλφαβητισμός και η χαμηλή συμμετοχή στη διά βίου μάθηση, η υποβάθμιση του περιεχομένου και της προοπτικής των σπουδών και των πτυχίων, η υπο-χρηματοδότηση της έρευνας, των υποδομών και της καινοτομίας εξακολουθούν να παραμένουν προβλήματα που περιμένουν λύσεις και συγκεκριμένες πολιτικές αντιμετώπισης.
Αν ρίξουμε μια ματιά στα στοιχεία αναφοράς της Eurostat και του ΟΟΣΑ για την Ελλάδα (2009), διαπιστώνουμε ότι οι δείκτες μας άλλοτε «αντέχουν», άλλοτε παρουσιάζουν μια ισχνή βελτίωση κι άλλοτε αποδεικνύουν ότι ζούμε στη χώρα των μεγάλων αντιφάσεων. Την ίδια στιγμή που εμφανίζουμε χαμηλές επιδόσεις σε Γλώσσα, Μαθηματικά και Φυσικές Επιστήμες, παρουσιάζουμε υψηλά ποσοστά αποφοίτησης από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Παρ' όλο που είμαστε κάτω από το κοινοτικό όριο της χρηματοδότησης σε επενδύσεις για την παιδεία, η συμμετοχή μας στην τριτοβάθμια εκπαίδευση παρουσιάζει υψηλά ποσοστά, ενώ η σχολική διαρροή κινείται σε επίπεδα ανάλογα με εκείνα των αναπτυγμένων χωρών.
Το σίγουρο πάντως είναι ότι τα αντιφατικά αυτά χαρακτηριστικά αποδεικνύουν πως κινούμαστε μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας και δείχνουν ότι παραμένουμε «λαθρεπιβάτες» στο τρένο της ευρωπαϊκής προοπτικής εδώ και δεκαετίες. 

Ο παράγοντας «ανθρώπινο κεφάλαιο» στην εκπαίδευση 

Είναι απόλυτα βέβαιο ότι οι στατιστικές και οι αριθμοί αποτελούν μερικές μόνο ενδείξεις και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να απεικονίσουν ποιότητες οι οποίες διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της εκπαιδευτικής πολιτικής. Μια τέτοια κορυφαία παράμετρο αποτελεί και ο ρόλος των εκπαιδευτικών, ο οποίος συνιστά το πιο καίριο βήμα στην κατεύθυνση βελτίωσης του εκπαιδευτικού συστήματος.
Ο παράγοντας ανθρώπινο κεφάλαιο αναγνωρίζεται διεθνώς ως ένας από τους βασικούς συντελεστές κάθε αναπτυξιακού εγχειρήματος, αρκεί να αντιμετωπίζεται με ανθρωποκεντρικό και όχι με μηχανιστικό και απρόσωπο τρόπο. Με άλλα λόγια, η αυτο-βελτίωση των εκπαιδευτικών, η ανατροφοδότηση του έργου τους, η παιδαγωγική και επιστημονική τους ενίσχυση θα πρέπει να βασίζονται στις πραγματικές και ουσιαστικές ανάγκες τους και όχι στην επιβολή μέτρων τεχνοκρατικού, γραφειοκρατικού ή τιμωρητικού χαρακτήρα. Ουδέποτε μέχρι σήμερα επιχειρήθηκε σοβαρή διάγνωση των αναγκών των εκπαιδευτικών μέσα στους χώρους δουλειάς τους, των προβλημάτων και των αδιεξόδων που καθημερινά αντιμετωπίζουν, των ελάχιστων μέσων που έχουν στη διάθεσή τους για την υλοποίηση του έργου τους.
Η ανάπτυξη του ανθρώπινου παράγοντα μέσα στα σχολεία οφείλει να απαντά στις γνήσιες ανάγκες των εκπαιδευτικών. Απαιτεί την αρχική και συνεχή επιμόρφωσή τους, μακρόπνοες επενδύσεις σε παιδαγωγικές καινοτομίες, τη διάθεση των μέσων αλλά και της αυτονομίας να λειτουργήσουν ρηξικέλευθα. Προϋποθέτει αίσθημα εμπιστοσύνης, ασφαλές εργασιακό κλίμα και -το πιο σημαντικό- μισθολογικές απολαβές που να δικαιώνουν, να καταξιώνουν και να κινητροδοτούν την προσπάθειά τους διασφαλίζοντας το αυτονόητο μιας αξιοπρεπούς διαβίωσης από την άσκηση του επαγγέλματός τους. Εκτός όμως από την ανεπαρκή προσφορά όλων αυτών στους Ελληνες εκπαιδευτικούς, μια ματιά στις απολαβές τους (πολύ πριν από τις πρόσφατες μειώσεις σε όλο τον δημόσιο τομέα) αποδεικνύει ότι παραμένουν οι πένητες όχι μόνο της ευρωζώνης, αλλά και των χωρών του ΟΟΣΑ σε σχέση με τους συναδέλφους τους. 

Η εκπαιδευτική κοινότητα στη δίνη των εξελίξεων 

Είναι ιδιαίτερα απογοητευτικό το ότι η συστηματική, αργόσυρτη και δομική υποβάθμιση του δημόσιου εκπαιδευτικού χώρου απ' όλες τις κυβερνήσεις αποδίδεται μονομερώς στους εκπαιδευτικούς, αποτελώντας ουσιαστικά την «πολιτική πλατφόρμα» για την οικονομική, ηθική, ακόμα και ψυχολογική καταρράκωση ενός ολόκληρου κλάδου, η οποία τον συμπαρασύρει σε μια δίνη από την οποία δύσκολα θα βγει.
Ας δούμε τα πράγματα όμως στην αληθινή τους διάσταση: πράγματι εδώ και αρκετά χρόνια διαμορφώθηκε σταδιακά ένα πελατειακό σύστημα σχέσεων για σειρά θεμάτων όπως οι προσλήψεις ωρομισθίων, οι αποσπάσεις, η μοριοδότηση κ.λπ., το οποίο ταυτόχρονα έγινε ανεκτό από μέρος της εκπαιδευτικής κοινότητας. Αυτό όμως, παρά το ότι δημιούργησε φαινόμενα αδιαφάνειας, ευνοιοκρατίας και καταστάσεις ανορθολογισμού ως προς την κατανομή του εκπαιδευτικού προσωπικού, σε καμιά περίπτωση δεν νομιμοποιεί τα σημερινά μέτρα τα οποία είναι καταφανώς άδικα, αντικοινωνικά και προϊόν πολιτικής αναλγησίας απέναντι σε χιλιάδες αναπληρωτές και ωρομίσθιους.
Οι άνθρωποι αυτοί σε νησιά, επαρχίες και βουνά υπηρέτησαν με σθένος ψυχής τη δημόσια εκπαίδευση. Πολύ περισσότερο δεν δικαιολογείται ο πολιτικός κυνισμός με τον οποίο αντιμετωπίζεται το σύνολο των εκπαιδευτικών μέσα από τη μισθολογική, επαγγελματική και ψυχολογική τους εξουθένωση, αφού μεθοδευμένα καλλιεργείται η άποψη ότι για όλα τα δεινά του δημόσιου σχολείου φταίνε οι εκπαιδευτικοί. Και όλοι βέβαια θα συμφωνούν ότι σε επιμέρους και μεμονωμένα ζητήματα οι ευθύνες δεν βαραίνουν μόνο τις πολιτικές ηγεσίες αλλά και τις κλειστές ομάδες που εκπροσωπούν τα οργανωμένα συμφέροντα των εκπαιδευτικών, οι οποίες εδώ και δεκαετίες επέδειξαν ανοχή σε φαινόμενα ευνοιοκρατίας, ανορθολογισμού, «θεσμικής βραδύτητας» και συνδιαχείρισης της κρίσης.
Για παράδειγμα, το ζήτημα της αποτίμησης της ποιότητας του εκπαιδευτικού έργου, ενώ θα έπρεπε να ήταν πρωταρχικό αίτημα της ίδιας της εκπαιδευτικής κοινότητας και βασική εσωτερική της αξίωση, ουδέποτε τέθηκε ανοιχτά και σοβαρά, έστω και για διαβούλευση, στο εσωτερικό της. Θα μπορούσε, για παράδειγμα, στο πλαίσιο των συλλόγων διδασκόντων η ίδια η εκπαιδευτική κοινότητα να προτάξει τη δική της κουλτούρα ελέγχου της ποιότητας της δουλειάς της, να διαμορφώσει όρους αυτο-βελτίωσης και ενίσχυσης της αποτελεσματικότητας του έργου της, να προωθήσει τις καλές πρακτικές και να απορρίψει ό,τι δεν ανταποκρίνεται στα οράματα, τις αξίες και τους συλλογικούς στόχους που η ίδια θέτει. Με τον τρόπο αυτό δεν θα υπήρχε κανένα περιθώριο ούτε για αμφισβήτηση και δυσπιστία από την πλευρά της κοινωνίας ούτε για «νομιμοποίηση» οποιασδήποτε παρέμβασης από πλευράς πολιτικής εξουσίας σε ζητήματα που αφορούν την αξία του εκπαιδευτικού έργου και την εσωτερική λειτουργία της σχολικής μονάδας. 

Προβληματισμοί και ερωτήματα 

Το πολυνομοσχέδιο, παρά τη φιλόδοξη προσπάθειά του να αντιμετωπίσει μια σειρά ανορθόδοξων μεθοδεύσεων και στρεβλώσεων (όπως διατείνεται άλλωστε η αιτιολογική έκθεση που το συνόδευε στο Κοινοβούλιο), δημιουργεί σοβαρές πιθανότητες να πετύχει το ακριβώς αντίθετο από αυτό που πολιτικά διακηρύσσει. Πρώτα απ' όλα, η εκπαιδευτική κοινότητα στέκεται αρνητική απέναντί του, γεγονός που δυσχεραίνει τη «βιωσιμότητά» του.
Οσοι προβληματίζονται με υπευθυνότητα και ρεαλισμό:
α) αγωνιούν για τη δεινή θέση στην οποία τον Σεπτέμβριο θα βρεθεί το δημόσιο σχολείο, αφού κανείς δεν θα γνωρίζει με ακρίβεια τις ανάγκες σε εκπαιδευτικό προσωπικό τόσο λόγω του κύματος προς τη συνταξιοδότηση όσο και λόγω των δραστικών περικοπών στις προσλήψεις αναπληρωτών και ωρομισθίων,
β) προβλέπουν την υπερ-διόγκωση της παραοικονομίας και των φαινομένων αισχροκέρδειας που συνοδεύουν τη βιομηχανία του ΑΣΕΠ,
γ) εκφράζουν την ανησυχία τους για την ανετοιμότητα των ΑΕΙ να παρέχουν το πιστοποιητικό παιδαγωγικής επάρκειας (δωρεάν άραγε ή κι αυτό θα εισαχθεί στο βασίλειο της ελεύθερης αγοράς;),
δ) αναρωτιούνται για το τι ακριβώς θα περιλαμβάνει ο ομιχλώδης νέος θεσμός του μέντορα. Σημειωτέον ότι ακόμα δεν έχουν αποσαφηνιστεί μια σειρά ειδικών χαρακτηριστικών του θεσμού αυτού όπως ο ακριβής ρόλος του, τα προσόντα του, ο τρόπος επιλογής του, η συμμετοχή του ή μη στην αξιολόγηση των νεοδιοριζόμενων κ.λπ. 

Ιδιωτικά σχολεία: «πιλότος» νεοφιλελευθερισμού 

Σε προέκταση του παραπάνω προβληματισμού παραθέτουμε ένα ακόμα παράδειγμα από έναν άλλο χώρο, διαφορετικό από εκείνον της δημόσιας εκπαίδευσης, τον οποίο όμως -βάσει του άρθρου 16 του ελληνικού Συντάγματος- υποχρεούται η πολιτεία να ελέγχει και να επιτηρεί. Μια πρόσφατη άλλωστε απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (αρ. 622/2010) αυτό ουσιαστικά επιβεβαιώνει, αφού αναγνωρίζει ότι η εργασιακή ασφάλεια των εκπαιδευτικών στα ιδιωτικά σχολεία είναι προς το συμφέρον της κοινωνίας καθώς ενισχύει την ποιότητα του έργου τους και τη νομιμότητα, λειτουργώντας ταυτόχρονα ως ανάχωμα στις πιέσεις οικονομικών ή πελατειακών συμφερόντων. Παρ' όλα αυτά ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζονται οι εργασιακές σχέσεις των ιδιωτικών εκπαιδευτικών δείχνει τον σαφώς νεοφιλελεύθερο και ενδοτικό προς τους σχολάρχες προσανατολισμό του πολυνομοσχεδίου.
Ειδικότερα:
1 Την ίδια στιγμή που το πολυνομοσχέδιο ενδιαφέρεται για τη διαμόρφωση ενιαίας επαγγελματικής ταυτότητας του εκπαιδευτικού θεωρώντας το ΑΣΕΠ ως μοναδικό και ακλόνητο κριτήριο διορισμού στο ελληνικό σχολείο, στην ιδιωτική εκπαίδευση, προκειμένου να δώσει περιθώρια «ελευθερίας επιλογής» στο διευθυντικό δικαίωμα, το αναιρεί. Για τα σχολεία των λίγων δεν ισχύουν άραγε οι «κανόνες ποιότητας» που θέτει η πολιτεία για το 93% των δημόσιων σχολείων της χώρας; Εξάλλου, ακόμα κι αν ήθελε το υπουργείο να δώσει ελευθερία επιλογής στους σχολάρχες, δεν θα μπορούσε να τους τη δώσει από τη δεξαμενή των χιλιάδων επιτυχόντων του ΑΣΕΠ;
2 Ενώ υπήρχε καθεστώς αιτιολογημένων απολύσεων για τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς αορίστου χρόνου, έπειτα από σχεδόν 30 ολόκληρα χρόνια επιτρέπονται οι αναιτιολόγητες απολύσεις, ενισχύοντας απροκάλυπτα την αυθαιρεσία του διευθυντικού δικαιώματος. Με τον τρόπο αυτό το εκπαιδευτικό λειτούργημα υποβιβάζεται σε υπαλληλικού τύπου σχέση όπου έννοιες όπως παιδαγωγική ελευθερία, αξιοπρέπεια, ελευθερία της έκφρασης, αυτονομία του εκπαιδευτικού κ.ά. κλειδώνονται οριστικά στο χρονοντούλαπο της εκπαιδευτικής ιστορίας. Αραγε με ποιον τρόπο ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί λειτουργοί που υπογράφουν και εκδίδουν δημόσια έγγραφα και πιστοποιητικά (απολυτήρια, βαθμολογίες κ.λπ.), τα οποία οδηγούν ακόμα και σε διορισμό στο Δημόσιο, θα καταφέρουν να εργαστούν χωρίς πιέσεις σε ένα σχολείο, όταν η αναιτιολόγητη απόλυση θα κρέμεται πάνω από το κεφάλι τους; Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι με τον τρόπο που δρομολογούνται οι εξελίξεις θα καταλήξουμε σ' ένα φτωχό, μίζερο και αποπνικτικό δημόσιο σχολείο και ένα εργασιακά ασύδοτο και αμφίβολης νομιμότητας ιδιωτικό στο οποίο θα καταφεύγει ο καθένας ανάλογα με το βαλάντιό του και τις ιδιαίτερες απαιτήσεις του. Η πρόσφατη άλλωστε κρίση στο International Baccalaureate (με τη διαρροή και την εξαγορά θεμάτων των εξετάσεων) αποδεικνύει την ηθική γύμνια της εποχής αλλά και του λόγου το αληθές. Ποια είναι η βέβαιη συνέχεια; Οι αποδέκτες των άνομων αυτών δοσοληψιών στα κάθε είδους εκπαιδευτήρια (με την αμέριστη ηθική και οικονομική συμπαράσταση των γονιών τους) θα «διαπρέπουν» στα πανεπιστήμια του εξωτερικού, ενώ αύριο θα κληθούν με «σπουδαία βιογραφικά» να στελεχώσουν τις επιχειρηματικές και πολιτικές elites του τόπου. 

Η κοινωνία θέλει τους εκπαιδευτικούς εκεί που τους αξίζει 

Ολα δείχνουν ότι η κοινωνία νιώθει αποπνικτική την ατμόσφαιρα που την περιβάλλει σε ολόκληρο το φάσμα των θεσμών, των αξιών και των συμβόλων. Τα ιδεολογικά αποθέματα της μεταπολίτευσης έχουν οριστικά εξαντληθεί και οι νέοι άνθρωποι ζητούν απεγνωσμένα καθαρό αέρα να αναπνεύσουν. Είναι σαφές ότι πέρα από τα όσα είναι υποχρεωμένη να παρέχει η πολιτεία στους εκπαιδευτικούς της, απαιτείται η αυτενέργεια, η ατομική ευθύνη αλλά και η συλλογική συναίσθηση των ίδιων.
Η κοινωνία όμως θέλει τους εκπαιδευτικούς της εκεί που τους αξίζει. Τους θέλει ψηλά. Ούτε ως αντίγραφα μιας απρόσωπης (εκπαιδευτικής) πολιτικής ούτε ως συστατικά μιας σκυθρωπής τεχνοκρατικής υπαλληλίας που τους αφαιρεί το ρόλο και το λόγο του λειτουργού της εκπαίδευσης. Πολύ περισσότερο δεν τους επιθυμεί πειθήνιους, πένητες και εξαθλιωμένους μεταβιβαστές μιας στείρας γνώσης που οδηγεί τη νέα γενιά στο αδιέξοδο. Αντίθετα, σήμερα περισσότερο από ποτέ, τους χρειάζεται ως σύμβολα κύρους και γνώσης, ως φωτοδότες και παιδαγωγούς που θα βοηθήσουν κι αυτοί με το έργο τους να αλλάξει σελίδα το, βυθισμένο σε κρίση, πολιτισμικό στερέωμα του τόπου. Εν κατακλείδι, η πολιτική ηγεσία οφείλει να αναστοχαστεί πάνω στην αρχή ότι η «επανάσταση του αυτονόητου» στην εκπαίδευση αρχίζει με την ουσιαστική και πολύπλευρη στήριξη και αναγνώριση των δασκάλων των παιδιών μας. 

* Δρ Κοινωνιολογίας, ερευνητής σε θέματα εκπαιδευτικής πολιτικής

Απίστευτο! Η ΕΛΜΕ Λέσβου κάνει πλάτες στη Διαμαντοπούλου για την "αυτοαξιολόγηση". Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ στηρίζει την "κοιτίδα αντίστασης!"


Καθηγητές υπέρ της αξιολόγησης
18/06/2010 

 «Είναι εργαλείο βελτίωσης και όχι εκβιασμού ή μεροληπτικής κρίσης», τονίζει η ΕΛΜΕ Λέσβου
 
Του Αποστολου Λακασα

Κοιτίδες αντίστασης αναπτύσσουν εκπαιδευτικοί κόντρα στην προσπάθεια των συνδικαλιστών της ΟΛΜΕ που αντιτάσσονται σε καθετί που... ξεβολεύει τον κλάδο. Παράδειγμα αποτελεί η ένωση καθηγητών Λέσβου, που παρά τη σαφή προτροπή της Ομοσπονδίας να μη συμμετάσχουν στην αξιολόγηση των σχολείων, αποφάσισε να στηρίξει όσους συλλόγους διδασκόντων, αντίθετα, μετάσχουν στη διαδικασία. «Το Δ.Σ. της ΕΛΜΕ, αφού έλαβε υπόψη τη θέση της ΟΛΜΕ, αποφάσισε ότι είναι υπέρ της αξιολόγησης ως θεσμού για όλες τις επαγγελματικές και κοινωνικές εκφάνσεις ως γενική αρχή, αρκεί η αξιολόγηση να είναι αξιοκρατική, αμερόληπτη και προπάντων ακομμάτιστη. Η πραγματική αξιολόγηση είναι εργαλείο βελτίωσης και όχι εκβιασμού ή μεροληπτικής κρίσης. Καλεί τους συναδέλφους μέσα από τους συλλόγους διδασκόντων να αποφασίσουν αν επιθυμούν ή όχι τη συμμετοχή του σχολείου. Η ΕΛΜΕ Λέσβου θα στηρίξει συνδικαλιστικά και τις θετικές και τις αρνητικές αποφάσεις συμμετοχής. Μετά το πέρας της δοκιμαστικής εφαρμογής το Δ.Σ. επιφυλάσσεται να πάρει την τελική του απόφαση αφού μελετήσει το θέμα και τα προβλήματα που ίσως εμφανιστούν στη πράξη» λέει η σχετική απόφαση που υπογράφεται από τον πρόεδρο κ. Αλέξανδρο Κουτσαντώνη και τον γραμματέα κ. Νίκο Ζαφειρίου.

Πρόταση

Χθες το υπ. Παιδείας έδωσε σε δημόσια διαβούλευση έως τις 27 Ιουνίου την πρόταση για το σύστημα αυτοαξιολόγησης των σχολικών μονάδων, που θα ξεκινήσει για όσα σχολεία το επιθυμούν από τον Σεπτέμβριο. Για το 2010-2011 η συμμετοχή είναι προαιρετική και η απόφαση ανήκει στον σύλλογο διδασκόντων. Με βάση την πρόταση θα εξεταστούν πέντε βασικά πεδία. Πρόκειται για τα μέσα και τους πόρους των σχολείων, την οργάνωση και τη διοίκησή τους, το κλίμα και τις σχέσεις εντός των σχολικών μονάδων, οι εκπαιδευτικές διαδικασίες και τα αποτελέσματα.

Οι ομοσπονδίες δασκάλων (ΔΟΕ) και καθηγητών (ΟΛΜΕ) έχουν αντιταχθεί στη διαδικασία. Υπάρχουν όμως και εξαιρέσεις, όπως η περίπτωση της ΕΛΜΕ Λέσβου. Ιδιαίτερα σημαντικό, επίσης, είναι ότι το ζήτημα της a priori άρνησης προβληματίζει την εκπαιδευτική κοινότητα, όπως φάνηκε από τα σχόλια που προκάλεσε πρόσφατο σχετικό δημοσίευμα της «Κ» (φύλλο Σαββάτου 5/6) για την θέση της ΟΛΜΕ στο θέμα.

«Η διαδικασία που προτείνει το υπουργείο δεν αποτελεί στην ουσία αξιολόγηση, διότι επιχειρεί να μεταθέσει στο σύλλογο των διδασκόντων και στον εκπαιδευτικό ευθύνες που τελικά δεν μπορεί να χρεωθεί, αφού δεν λαμβάνει υπόψη μια σειρά παραμέτρων και ιδιαιτεροτήτων, οι οποίες επηρεάζουν αποφασιστικά τη μορφή και τελικά την έκβαση της εκπαιδευτικής προσπάθειας. Συγκεκριμένα δεν αξιολογεί τον ρόλο που διαδραματίζουν παράγοντες, όπως η κοινωνική προέλευση και οικονομική σύνθεση του πληθυσμού στον τόπο κάθε σχολείου, στοιχεία που συμβάλλουν καθοριστικά στη μορφή και το αποτέλεσμα που μπορεί να πάρει η εκπαιδευτική διαδικασία. Ταυτόχρονα δεν εντοπίζει και δεν προσδιορίζει ξεκάθαρα τον ρόλο και την ευθύνη που θα έπρεπε να αναλάβει το υπουργείο Παιδείας» παρατήρησε, μιλώντας στην «Κ» ο φιλόλογος κ. Σεραφείμ Κωνσταντίνου. Και καταλήγει: «Οι εκπαιδευτικοί δεν απορρίπτουμε την αξιολόγηση, αντιθέτως θεωρούμε ότι αυτή είναι επιβεβλημένη και αυτονόητη. Ωστόσο μια τέτοια απόπειρα θα πρέπει να εξασφαλίζει την τήρηση κάποιων προϋποθέσεων. Μια διαδικασία η οποία θα αξιολογεί την αποτελεσματικότητα των αναλυτικών προγραμμάτων, το εφικτό της εφαρμογής τους, την καταλληλότητα των μέσων, όπως είναι τα βιβλία και οι μέθοδοι διδασκαλίας, την επιστημονική και παιδαγωγική επάρκεια των διδασκόντων, την ετοιμότητα και αποτελεσματικότητα των παρεμβάσεων της κεντρικής διοίκησης και τον βαθμό που επηρεάζονται αυτές από πελατειακές εξυπηρετήσεις (μεταθέσεις, αποσπάσεις, διορισμοί, επιλογή στελεχών)».

Στην ΕΛΜΕ ΛΕΣΒΟΥ φαίνεται κάποιοι συνάδελφοι έχουν σε μεγαλύτερη εκτίμηση το συρφετό που κυβερνά το υπουργείο, απ' ότι τη συνδικαλιστική μας ηγεσία.
Δεν πειράζει. Σιγά -σιγά θα φανεί τι είναι ο καθένας μας...

Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010

12 μέτρα που προτείνει - εδώ και καιρό- η Νέα Δημοκρατία για το Ασφαλιστικό. Συγκρίνετε και κρίνετε



Οι δώδεκα προτάσεις της Ν.Δ. απαντούν θετικά στις προκλήσεις. Διαμορφώνουν ένα πλαίσιο συνάντησης και με άλλες απόψεις. Έχουν συνθετικό χαρακτήρα και είμαστε βέβαιοι ότι θα συμβάλουν στη δημιουργία μιας δέσμης μεταρρυθμιστικών αλλαγών, που έχει ανάγκη σήμερα το Σύστημα της Κοινωνικής Ασφάλισης της χώρας μας. 

Α. ΘΕΣΜΙΚΕΣ ΤΟΜΕΣ 

1. Χαρακτήρας του Συστήματος / Κοινωνικό Μέρισμα στις χαμηλές συντάξεις : Διατήρηση του δημόσιου και καθολικού Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης, με παράλληλη ενίσχυση του ανταποδοτικού του χαρακτήρα, προκειμένου να διασφαλίζει, με την εγγύηση του Κράτους, ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης για όλους τους συνταξιούχους. Λειτουργία Μηχανισμού Μερισματικής Απόδοσης Αποθεματικών: από την απόδοση της περιουσίας των Ταμείων, που αξιοποιείται, ένα ποσοστό να δίνεται ως «κοινωνικό μέρισμα» στους πραγματικά χαμηλοσυνταξιούχους, με συνεκτίμηση εισοδηματικών κριτηρίων .
2. Ασφαλιστικό Κεφάλαιο Αλληλεγγύης Γενεών (ΑΚΑΓΕ): Άμεση ενεργοποίηση και θεσμική ενίσχυση του συσταθέντος από την Κυβέρνηση της Ν.Δ. «κουμπαρά» του Ασφαλιστικού μας Συστήματος για την κάλυψη των ελλειμμάτων των Ταμείων.
3. «Παρατηρητήριο Κοινωνικής Ασφάλισης»: Σύσταση ανεξάρτητου Παρατηρητηρίου Κοινωνικής Ασφάλισης μόνιμου χαρακτήρα, που παρακολουθεί τις εξελίξεις στο χώρο, συγκεντρώνει τα απαραίτητα στοιχεία και μελέτες και οργανώνει, σε σταθερή βάση, τη σχετική επιστημονική συζήτηση, με τη συμμετοχή και των κοινωνικών εταίρων. Εκπονεί Ετήσια Έκθεση για την κατάσταση των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης (Φ.Κ.Α.) και υποβάλλει προτάσεις βελτίωσης, εξορθολογισμού και αλλαγών, ανάλογα με τα στοιχεία, σε όποιες περιπτώσεις διαπιστώνεται δυσλειτουργία-πρόβλημα. Η Πολιτεία θα έχει μια καθαρή και αντικειμενική εικόνα σε σταθερή (δωδεκάμηνη) βάση για όσα συμβαίνουν στο Ασφαλιστικό, ώστε να δρα εγκαίρως με πολιτικές αποφάσεις, όπου και όταν απαιτείται. Το Παρατηρητήριο θα είναι συμβουλευτικό - επιστημονικό όργανο του Υπουργείου.
4. Αναλογιστικές μελέτες: Αναβάθμιση και στελέχωση της Εθνικής Αναλογιστικής Αρχής (ΕΑΑ) με πλήρη αποσαφήνιση των αρμοδιοτήτων της σε σχέση με τη Διεύθυνση Αναλογιστικών Μελετών του Υπουργείου Εργασίας. Κάθε νομοθετική πρωτοβουλία στο χώρο της Κοινωνικής Ασφάλισης στο εξής θα συνοδεύεται από σχετική έκθεση της ΕΑΑ. 

Β. ΠΑΡΑΜΕΤΡΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ 

5. Γενικά όρια ηλικίας: Συμφωνία όλων (κοινωνικών εταίρων, κομμάτων, Ταμείων) για αυστηρή εφαρμογή, χωρίς παρεκκλίσεις και καταστρατηγήσεις, της υφιστάμενης νομοθεσίας για τα γενικά όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Εθνική δέσμευση στη Βουλή για κατάργηση των εξαιρέσεων από τον κανόνα των γενικών ορίων, πλην ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων (Βαρέα και ανθυγιεινά, μητέρες, ανάπηροι, κ.λπ.).
6. Πρόωρες συνταξιοδοτήσεις / κίνητρα παραμονής στην εργασία / απασχόληση συνταξιούχων: Επέκταση των σχετικών ρυθμίσεων της ισχύουσας νομοθεσίας για αποθάρρυνση των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων. Διατήρηση και ενίσχυση των κινήτρων για εθελούσια παραμονή στην εργασία, που έχουν θεσπιστεί με το Ν. 3655/08, με στόχο την άνοδο της μέσης πραγματικής ηλικίας συνταξιοδότησης. Αναμόρφωση και δίκαιη ρύθμιση του καθεστώτος απασχόλησης συνταξιούχων του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα.
7. Επικουρικές συντάξεις / Πρόνοια (εφάπαξ) / Επαγγελματική – ιδιωτική ασφάλιση: Άμεση ανάγκη λειτουργικής αναδιοργάνωσης των Επικουρικών Ταμείων και των Ταμείων Πρόνοιας (μητρώα, αναλογιστικές μελέτες). Σταδιακός εξορθολογισμός των επικουρικών συντάξεων και των παροχών πρόνοιας (εφάπαξ), ώστε να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητά των θεσμών της επικουρικής ασφάλισης και της πρόνοιας. Ευνοϊκή φορολογική μεταχείριση των εισφορών που τυχόν καταβάλλει ο εργαζόμενος στην -προαιρετική- επαγγελματική ή ιδιωτική ασφάλιση, προς ενίσχυση του 2ου και 3ου πυλώνα του Συστήματος.
8. Εισφοροδιαφυγή και αδήλωτη εργασία / «Ασφαλιστική Δήλωση»: Αξιοποίηση του Αριθμού Μητρώου Κοινωνικής Ασφάλισης (ΑΜΚΑ), ως μοναδικού αριθμού εργασιακής και ασφαλιστικής ταυτοποίησης. Εντός εξαμήνου ηλεκτρονική διασύνδεση της ΗΔΙΚΑ Α.Ε. ( on - line σύστημα) με όλους τους Οργανισμούς Κοινωνικής Πολιτικής (ΟΑΕΔ, ΟΕΚ, ΟΕΕ, ΙΚΑ, ΟΑΕΕ και λοιπά Ταμεία) καθώς και με το TAXIS . Σύσταση ειδικού Ελεγκτικού Σώματος, στα πρότυπα της ΥΠΕΕ. Καθιέρωση υποβολής «ασφαλιστικής δήλωσης» σε ενιαίο έντυπο με τη φορολογική. Αυστηρή τήρηση του πάγιου συστήματος ρύθμισης οφειλών, ώστε να αποφεύγονται οι συνεχείς ευνοϊκές ρυθμίσεις σε βάρος όσων ασφαλισμένων είναι συνεπείς. 

Γ. ΕΞΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΣ – ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ 

9. Εκσυγχρονισμός Βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων / Αναπηρικές συντάξεις: Θέσπιση σύγχρονου καταλόγου για τα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα, στη βάση επιστημονικής τεκμηρίωσης υπό τις νέες εργασιακές συνθήκες. Αυστηροποίηση των όρων χορήγησης αναπηρικών συντάξεων, με αποφυγή ταλαιπωρίας των ασφαλισμένων.
10. Ενοποιήσεις Ταμείων / Μηχανοργάνωση / Αξιοποίηση της περιουσίας: Θωράκιση των 13 Ταμείων που προέκυψαν από την ασφαλιστική μεταρρύθμιση, με ολοκλήρωση της διοικητικής και οικονομικής τους αναδιοργάνωσης (Κανονισμοί οικονομικής οργάνωσης και λογιστικής λειτουργίας, Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα, ενιαίοι κανονισμοί παροχών).
Πλήρης μηχανοργάνωσή τους με βάση την «καρδιά» του Συστήματος (Η.ΔΙ.Κ.Α. Α.Ε.) και με αξιοποίηση των σχετικών δυνατοτήτων του ΕΣΠΑ. Άμεση ενεργοποίηση του υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου αξιοποίησης της περιουσίας, που εγγυάται τη διαχείριση των αποθεματικών με όρους απόλυτης διαφάνειας και μετρήσιμης αποδοτικότητας.
11. Κλάδοι Υγείας / έλεγχος δαπανών: Διαχωρισμός από το Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης και ένταξη των Κλάδων Υγείας των Ταμείων σε ενιαίο Σύστημα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας. Ολοκλήρωση των προγραμμάτων ηλεκτρονικής επεξεργασίας των συνταγών για δημιουργία «προφίλ» ασφαλισμένου – ιατρού – φαρμακοποιού – παρόχου υπηρεσιών υγείας (νοσοκομεία, κλινικές, διαγνωστικά κέντρα) και αποτελεσματικός έλεγχος των υπέρογκων δαπανών υγείας.
12. Κωδικοποίηση κοινωνικοασφαλιστικής νομοθεσίας / «Ασφαλιστικός Σύμβουλος» / Επέκταση Κέντρων Ανακεφαλαίωσης: Άμεση ολοκλήρωση της κωδικοποίησης της δαιδαλώδους και χαοτικής κοινωνικοασφαλιστικής νομοθεσίας για ριζική μείωση της γραφειοκρατίας, των διοικητικών δαπανών των Ταμείων και της ταλαιπωρίας των ασφαλισμένων. Θεσμοθέτηση, με την αξιοποίηση εκπαιδευμένων στελεχών της Κοινωνικής Ασφάλισης, πιστοποιημένων «ασφαλιστικών συμβούλων» στα Ταμεία και στα ΚΕΠ. Επέκταση των Κέντρων Ανακεφαλαίωσης ενσήμων στα Περιφερειακά Υποκαταστήματα του ΙΚΑ, αλλά και στο σύνολο των Ταμείων Κύριας Ασφάλισης, με στόχο την καλύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών και την ταχύτερη απονομή των συνταξιοδοτικών παροχών».

Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010

ΚΑΙ Ο κ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ

Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ κ. Καρατζαφέρης χαρακτήρισε τον αγώνα των εργαζομένων καθηγητών "εκβιασμό" στηρίζοντας δυναμικά την αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική ακόμα μια φορά.  Πιο συγκεκριμένα αναφερόμενος στην αποχή των βαθμολογητών δήλωσε:

«Η ρήση του Σωκράτη “δάσκαλε που δίδασκες και Νόμους δεν εκράτεις” είναι πολύ επίκαιρη με τους καθηγητές. Οι καθηγητές σήμερα εκβιάζουν τους μαθητές τους, εκβιάζουν για να πάρουν περισσότερα χρήματα. Είναι μεγάλο λάθος. Η Ελλάδα και ιδιαίτερα η κοινωνία δεν πρέπει να εκβιάζεται από κανέναν» .

http://www.esos.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=8122:--k-------&catid=224:2009-12-01-11-39-49&Itemid=803 

Το εργατικό κίνημα δεν πρέπει να φοβηθεί από την ενορχηστρωμένη επίθεση της κυβέρνησης και των συμπαραστατών της.
Όταν οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν τεράστια οικονομικά και εργασιακά προβλήματα η μόνη λύση είναι ο αγώνας. 
 
ΠΗΓΗ: http://estefos.blogspot.com/2010/06/blog-post_17.html

Τετάρτη 16 Ιουνίου 2010

Νέο blog από τη ΔΗΜΤΟ Πεταλούδων


Επιτέλους, κάτι αρχίζει να κινείται στις τοπικές της Νέας Δημοκρατίας στο νησί! Και βέβαια, οι άνθρωποι της ΔΑΚΕ Καθηγητών πρωταγωνιστούν για άλλη μία φορά. 
Με το που ανέλαβε τη ΔΗΜΤΟ Πεταλούδων ο Νίκος Καντιμοίρης, ένα πολύ ωραίο νέο blog εμφανίστηκε.
Δείτε το και εσείς,  επιλέγοντας το σύνδεσμο: http://www.ndpetaloudes.blogspot.com/

καλορίζικο!!!

Ημερίδα για την Οδική Ασφάλεια: Να είμαστε όλοι εκεί


Τρίτη 15 Ιουνίου 2010

Για την Παγκόσμια Ημέρα Εθελοντή Αιμοδότη

Η κα. Διονυσία-Θεοδώρα Αυγερινοπούλου, Βουλευτής Επικρατείας και Αναπληρώτρια Γραμματέας Εθελοντισμού και ΜΚΟ της Νέας Δημοκρατίας, με αφορμή την 14η Ιουνίου, Παγκόσμια Ημέρα του Εθελοντή Αιμοδότη, συγχαίρει και ευχαριστεί, εκ μέρους της Γραμματείας, όλους τους εθελοντές αιμοδότες για τον αλτρουισμό και τη συνεισφορά τους στο συνάνθρωπο. Η Γραμματεία Εθελοντισμού της Νέας Δημοκρατίας καλεί όλα τα μέλη του κόμματος, αλλά και όσους θέλουν να προσφέρουν λίγο από το χρόνο τους, στην εθελοντική αιμοδοσία που οργανώνει η Γραμματεία, με σκοπό τη δημιουργία τράπεζας αίματος. Την Κυριακή 27 Ιουνίου, από τις 12 το μεσημέρι έως τις 5 το απόγευμα, κατά τη διάρκεια του 8ου Τακτικού Συνεδρίου της Νέας Δημοκρατίας, στο Κλειστό Γυμναστήριο Τάε Κβο Ντο Φαλήρου, θα πραγματοποιείται αιμοδοσία από εθελοντές, σε συνεργασία με τον Ερυθρό Σταυρό.
Είναι γνωστό ότι στη χώρα μας υπάρχει έλλειψη στις τράπεζες αίματος, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες, που η ζήτηση αυξάνεται, λόγω περισσότερων τροχαίων ατυχημάτων.
Η ανάγκη για αίμα στην Ελλάδα καλύπτεται σε ποσοστό γύρω στο 40% από εθελοντές αιμοδότες, λόγος για τον οποίο πρέπει να προσελκυθεί ακόμη περισσότερος κόσμος στην εθελοντική αιμοδοσία της 27ης Ιουνίου. Είναι ανάγκη αφ’ ενός να ενθαρρυνθούν νέοι εθελοντές αιμοδότες και αφ’ ετέρου οι ήδη υπάρχοντες εθελοντές αιμοδότες να γίνουν τακτικοί

Δευτέρα 14 Ιουνίου 2010

«Φάμπρικα» σεμιναρίων για την κατάρτιση των εκπαιδευτικών


Του Χρήστου Κάτσικα από "ΤΑ ΝΕΑ"

 


Στο πολυνομοσχέδιο για την Παιδεία που ψηφίστηκε στα μέσα του προηγούμενου μήνα στη Βουλή (ν. 3848/2010 «Αναβάθμιση του ρόλου του εκπαιδευτικού – καθιέρωση κανόνων αξιολόγησης και αξιοκρατίας στην εκπαίδευση και λοιπές διατάξεις» )επισημαίνεται ότι για να συμμετέχει υποψήφιος εκπαιδευτικός σε πανελλήνιο διαγωνισμό για την είσοδό του στην εκπαίδευση θα πρέπει να διαθέτει πιστοποιητικό παιδαγωγικής κατάρτισης.
Σύμφωνα με τη νέα νομοθεσία (ν.3848/2010) η παιδαγωγική και διδακτική επάρκεια πιστοποιείται: α) Με βεβαίωση περί επιτυχούς παρακολούθησης ειδικού προγράμματος σπουδών τουλάχιστον εξαμηνιαίας διάρκειας, το οποίο παρέχεται από τμήμα Ανώτατου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος (Α.Ε.Ι.) ή από ομάδες συνεργαζόμενων τμημάτων του ίδιου ή περισσότερων Α.Ε.Ι. ή β) Με την κατοχή πτυχίου τμήματος Α.Ε.Ι., το πρόγραμμα σπουδών του οποίου εξασφαλίζει την προς τούτο αναγκαία θεωρητική κατάρτιση και πρακτική εξάσκηση και οι απόφοιτοι του οποίου έχουν τα ειδικά τυπικά προσόντα διορισμού στην πρωτοβάθμια ή δευτεροβάθμια εκπαίδευση ή γ) Με την κατοχή πτυχίου παιδαγωγικών τμημάτων Α.Ε.Ι., ή δ) Με την κατοχή μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών ή διδακτορικού διπλώματος στις επιστήμες της αγωγής, ή ε) Με την κατοχή παιδαγωγικού πτυχίου της Παιδαγωγικής Τεχνικής Σχολής (ΠΑ.ΤΕ.Σ.) ή της Ανωτέρας Σχολής Εκπαιδευτικών Τεχνολόγων Μηχανικών (Α.Σ.Ε.ΤΕ.Μ.) της πρώην Σχολής Εκπαιδευτικών Λειτουργών Επαγγελματικής και Τεχνικής Εκπαίδευσης (Σ.Ε.Λ.Ε.Τ.Ε.) ή της Ανώτατης Σχολής Παιδαγωγικής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης (Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε.).
Και εδώ αρχίζουν τα «νόστιμα». Τον Απρίλιο που μας πέρασε, λίγο μετά την παρουσίαση από το Υπουργείο Παιδείας της πρόθεσής του να θεσμοθετήσει το Πιστοποιητικό Παιδαγωγικής Επάρκειας ως κριτήριο συμμετοχής στους διαγωνισμούς των εκπαιδευτικών (ΑΣΕΠ) η Ένωση Ελλήνων Φυσικών ανακοίνωσε ότι «σε συνεργασία με το Εργαστήριο Διδακτικής και Επιστημολογίας Φ.Ε του ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ του ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ και το Πρόγραμμα Ιστορίας, Φιλοσοφίας και Διδακτικής των Επιστημών του ΕΘΝΙΚΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΕΡΕΥΝΩΝ διοργανώνει Σεμινάριο Επιμόρφωσης  το οποίο ξεκινά τέλος Απριλίου». Σύμφωνα με την Ένωση Φυσικών «κύριος σκοπός του Σεμιναρίου Επιμόρφωσης είναι η Παιδαγωγική Κατάρτιση των υποψηφίων και εν ενεργεία καθηγητών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης».
Να θυμίσουμε ότι, σύμφωνα με τις καταγγελίες των Εκπαιδευτικών Ομοσπονδιών (ΟΛΜΕ – ΔΟΕ) αλλά και πολλών Συλλόγων και Ενώσεων Εκπαιδευτικών Α/βάθμιας και Β/βάθμιας Εκπαίδευσης, η Ένωση Φυσικών συμπεριλαμβάνεται σε αυτούς τους φορείς που τα τελευταία χρόνια διοργάνωσε πολλά σεμινάρια με πληρωμή (1700 – 2.200 ευρώ) που αφορούσαν την Ειδική Αγωγή (ο νόμος προέβλεπε ότι μπορεί ο εκπαιδευτικός να προσληφθεί σε σχολείο ειδικής αγωγής εάν παρακολουθήσει σεμινάριο 400 ωρών) «ποντάροντας» σε ένα ακροατήριο με χιλιάδες άνεργους πτυχιούχους που γίνονταν εύκολα αντικείμενο οικονομικής εκμετάλλευσης στη πορεία διεκδίκησης μιας θέσης στο δημόσιο σχολείο.
ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Η ιστορία είναι απίστευτη κι όμως αληθινή! Παίρνοντας μια «νομοθετική πάσα» από την προηγούμενη ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, διάφοροι «ειδικοί», με όχημα τη θέση τους στο Δημόσιο Πανεπιστήμιο, έστησαν, εδώ και 2 – 2,5 περίπου χρόνια, ένα ακριβοπληρωμένο εμπόριο ελπίδων με ακροατήριο χιλιάδες άνεργους πτυχιούχους. Ουσιαστικά και τυπικά ο χώρος της Ειδικής Αγωγής και οι προσλήψεις εκπαιδευτικών σε αυτόν τείνει να μετατραπεί σε επιχείρηση κερδοσκοπικών συμφερόντων και προσωπικής εκμετάλλευσης ενώ την ίδια στιγμή εκατοντάδες πτυχιούχοι από τα τμήματα Ειδικής Αγωγής των Ελληνικών Πανεπιστημίων μένουν αδιόριστοι.
Με δήλωση της πριν από λίγους μήνες (22/12/2009) η υφυπουργός Παιδείας Εύη Χριστοφιλοπούλουτόνισε ότι«θα καταργηθούν τα ακριβοπληρωμένα σεμινάρια των 400 ωρών ως προσόν διορισμού, που αποτελούν εμπαιγμό τόσο για την επιμόρφωση που παρέχουν, όσο και για τους κατόχους αναγνωρισμένων τίτλων σπουδών στην ειδική αγωγή». Η σωστή αυτή δήλωση της υφυπουργού Παιδείας ουσιαστικά αποτελούσε απάντηση στις καταγγελίες της εκπαιδευτικής κοινότητας για την απίστευτη εκμετάλλευση χιλιάδων άνεργων εκπαιδευτικών από διάφορους φορείς που ουσιαστικά «πουλούσαν» πολύ ακριβά μέσω σεμιναρίων την υπόσχεση πρόσληψης στο δημόσιο σχολείο.
Ωστόσο το «χρυσό» εμπόριο σεμιναρίων όχιμόνο συνεχίζεται αμείωτο αλλά χρησιμοποιεί την υποδομή και τους υπαλλήλους της δημόσιας εκπαίδευσης. Τελευταία πάλι η Ένωση Ελλήνων Φυσικών σε συνεργασία με το ΚΕΚ του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων καλούσε τους ενδιαφερόμενους να παρακολουθήσουν νέο Σεμινάριο διάρκειας 400 ωρών στο Κιλκίς (εκεί έφτασε η χάρη τους αφού πέρασαν από πολλές άλλες πόλεις). Το Σεμινάριο τιμάται 2.200 ευρώ και το καταπληκτικό είναι ότι χρησιμοποιεί τις αίθουσες δημόσιου σχολείου (ΕΠΑΛ Κιλκίς) ενώ οι ενδιαφερόμενοι καλούνταν να κάνουν αίτηση σε εκπαιδευτικό που εργάζεται στην Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Κιλκίς!
ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ …ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΑ!
Αν ρίξει κανείς μια ματιά στην ηλεκτρονική σελίδα της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών θα διαπιστώσει ότι δεν υπάρχει τα τελευταία χρόνια ρύθμιση του Υπουργείου Παιδείαςπου αφορά σε κριτήρια πρόσληψης ή επιλογής προσωπικού το οποίο να μην προσφέρεται από την Ένωση Ελλήνων Φυσικών (σε συνεργασία πάντα με κάποιον φορέα) με δίδακτρα!Θεσμοθετείται ο διαγωνισμός των εκπαιδευτικών (ΑΣΕΠ); Η ΕΕΦ οργανώνει σεμινάρια παιδαγωγικών και γνωστικού αντικειμένου για τους πτυχιούχους Φυσικούς που θέλουν να πάρουν μέρος στο διαγωνισμό. Αντίτιμο; Πάνω από 2.000 ευρώ. Βάζει η προηγούμενη ηγεσία του Υπουργείου Παιδείαςκριτήριο τη γνώση της γραφής Braille για την πρόσληψη εκπαιδευτικών σε σχολεία τυφλών παιδιών; Η Ε.Ε.Φ προσφέρει Σεμινάριο 50 ωρών της γραφής Braille με δίδακτρα. Για την Ειδική Αγωγή το ίδιο. Ετοιμάζεται κρίση/επιλογή στελεχών από το Υπουργείο Παιδείας; Η Ένωση Ελλήνων Φυσικών διοργανώνει (σε συνεργασία με το ΧΑΡΟΚΟΠΕΙΟ Πανεπιστήμιο) Σεμινάριο Εξειδίκευσης στην ΟΡΓΑΝΩΣΗ και ΔΙΟΙΚΗΣΗ της ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ 250 ωρών με δίδακτρα 900 ευρώ! Σύμφωνα με την ΕΕΦ με το Σεμινάριο αυτό «προετοιμάζει τους εκπαιδευτικούς για την ανάληψη θέσης Στελέχους της Εκπαίδευσης (π.χ. συμβούλου εκπαίδευσης, υποδιευθυντή, διευθυντή, κ.λπ.), τόσο με την απόκτηση γνώσεων Διοίκησης Εκπαιδευτικών Μονάδων, όσο και με τις κατάλληλες δεξιότητες για την αποτελεσματική διεκπεραίωση του έργου τους ως στελέχη της εκπαίδευσης».
Σε κάθε περίπτωση, βέβαια υπονοείται ή δηλώνεται ότι «το προσόν της Βεβαίωσης Επιμόρφωσης πριμοδοτείται για διεκδίκηση διευθυντικών θέσεων στο Δημόσιο Τομέα (Σχολεία και Διευθύνσεις Β/θμιας Εκπαίδευσης)»
Τι συμβαίνει; Πως καταλήξαμε να ιδιωτικοποιούνται «προσόντα» που μέχρι πριν από λίγο προσφέρονταν δωρεάν από το δημόσιο Πανεπιστήμιο ή από άλλους δημόσιους φορείς; Πως γίνεται η πρόσληψη στη σχολική εκπαίδευση ή η επιλογή εκπαιδευτικών για στελέχωση της εκπαίδευσης να «ξεκλειδώνει» με σεμινάρια που πρέπει να πληρωθούν ακριβά;
Για πρώτη φορά στην ιστορία του νέου Ελληνικού Κράτους, σύμφωνα με ανακοίνωση της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας (ΔΟΕ) δίνεται η δυνατότητα, μέσω αυτών των προγραμμάτων, να χορηγούνται ακαδημαϊκοί τίτλοι και επαγγελματικές πιστοποιήσεις με υψηλότατο κόστος (που ξεκινάει από 1700 € έως και 2.500 € το άτομο) για τους συμμετέχοντες ανέργους εκπαιδευτικούς. Σύμφωνα με καταγγελίες επιμορφούμενων, της ΟΛΜΕ, της ΔΟΕ, τουΣυλλόγου Μετεκπαιδευομένων Δασκάλων και Νηπιαγωγών του Μαρασλείου κλπ στα σεμινάρια αυτά ο δημόσιος έλεγχος είναι ανύπαρκτος, ο αριθμός των συμμετεχόντων είναι διαρκώς αυξανόμενος, ενώ ορισμένα συρρικνώνονται στο εξάμηνο και η επιμόρφωση «στριμώχνεται σε «αγχωμένα» Σαββατοκύριακα με 9ωρα και 10ωρα μαθήματα από πόλη σε πόλη σε όλη την Ελλάδα.
Η ΜΕΘΟΔΕΥΣΗ
Αξίζει κανείς να παρακολουθήσει πως μεθοδεύεται όλη αυτή η ιστορία. Τα θέματα των Σεμιναρίων συνδέονται σχεδόν πάντα με τα κριτήρια προσλήψεων. Ακούγεται ότι στα Διαπολιτισμικά σχολεία θα προσλαμβάνονται όσοι έχουν ανάλογη εξειδίκευση; Δημιουργείται Σεμινάριο που παρέχει Βεβαίωση για τη Διαπολιτισμική εκπαίδευση! Ακούγεται ότι για την πρόσληψη στα ειδικά σχολεία θα «μετράει» μια ανάλογη εξειδίκευση ή η νοηματική γλώσσα ή η γνώση της γραφής Braille; Οργανώνονται ανάλογα Σεμινάρια με ανάλογες Βεβαιώσεις. Το παράξενο είναι ότι η προηγούμενη ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας ερχόταν να επικυρώσει κάθε φορά με νόμο την πρόσληψη εκπαιδευτικών που ανάμεσα σε άλλα θα είχαν και τη Βεβαίωση παρακολούθησης ανάλογων Σεμιναρίων. Σε περίπτωση που η υπάρχουσα νομοθεσία δεν προβλέπει τη «χρήση» ανάλογης «Βεβαίωσης» τότε ξεσηκώνονται όσοι «εξειδικεύθηκαν» από τα γνωστά Σεμινάρια και απαιτούν να μοριοδοτηθούν τα προσόντα που με τόσο κόπο και χρήμα απέκτησαν!

Ποιοί εκλεγονται για τη νέα ΝΟΔΕ


DSC09032 DSC09045

Έγιναν σήμερα οι εκλογές για τα νέα μέλη της ΝΟΔΕ. Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα πληροφορίες στο νησί της Ρόδου εκτός από τους Γιώργο Αλεξίου και Γιάννη Μηνατσή που συμμετέχουν αυτοδίκαια,
εκλέγονται Πάγκαλης, Παπαοικονόμου, Λουιζίδης καιΧατζηγεωργίου. Οι δύο θέσεις μεταξύ Σαμαρα και Χατζηαλεξίου καθώς και μεταξύ Πρεσβύρη και Ιωακείμ. Στη Κω εκλεγονται οι Ψυρρής, Κουλιανός και Χατζήρη, στη Κάλυμνο οι Μαραγκός Μαραβέλιας και Παραδείση και στη Κάρπαθο οι Λαχανάς και Σαίτης.

VERENA.GR