Τρίτη 8 Ιουνίου 2010

Ο Κοινωνικός Φιλελευθερισμός - Απόσπασμα από τη βαυσήμαντη ομιλία του Αντώνη Σαμαρά στην πολυθεματική προσυνεδριακή συνδιάσκεψη της Νέας Δημοκρατίας


................................................................................................................................................................
Φίλες και φίλοι,
Στην προεκλογική διαδικασία για την εκλογή νέου αρχηγού ειπώθηκαν πολλά. Θυμίζω ότι τότε είχα επιμείνει:
-- Να προβάλουμε τις δικές απόψεις, τις δικές μας αξίες, τις δικές μας αρχές.
Είχα πει ότι είναι άλλο πράγμα να προσπαθούμε να πείσουμε την κοινωνία για τις απόψεις τις δικές μας. Κι είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα – και απόλυτα ολέθριο – να προσχωρούμε στις χρεοκοπημένες απόψεις των αντιπάλων μας, για να κερδίσουμε τον «ταλαντευόμενο» ψηφοφόρο.
Αυτές τις μέρες, οι ίδιοι οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ έχουν περιέλθει σε απόλυτη σύγχυση διαφωνώντας μεταξύ τους για την εφαρμογή του Μνημονίου. Δείχνοντας στο Πανελλήνιο και κατηγορώντας ο ένας τον άλλο – ότι δεν ήξεραν τι ψήφιζαν στη Βουλή!
Φανταστείτε, λοιπόν, να είχαμε υπερψηφίσει κι εμείς τις θέσεις του ΠΑΣΟΚ που δέσμευε τη χώρα μας για τέσσερα χρόνια, χωρίς να ξέρει τι ψηφίζει.
Διερωτώμαι: τι έχουν να μας πουν σήμερα, τα λίγα «εξαπτέρυγα» του κ. Παπανδρέου που ψήφισαν μαζί με το ΠΑΣΟΚ, τώρα που αποδεικνύεται ότι ούτε οι ίδιοι οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ δεν ήξεραν το περιεχόμενο του περιβόητου Μνημονίου;
Φίλες και φίλοι,
* Όποιοι πιστεύουν ότι πρέπει να κρύψουμε το πρόσωπό μας για να κερδίσουμε την πλειοψηφία του Ελληνικού λαού, υποτιμούν και προσβάλλουν την ιδεολογία μας! Γιατί οι ιδέες μας εκφράζουν αυθεντικά την ελληνική κοινωνία. Είναι οι ιδέες του Κοινωνικού Φιλελευθερισμού:
Ο οποίος αποτολμά σύνθεση του Κοινωνικού και του Προσωπικού. Αποτελεί «χρυσή τομή», του συλλογικού και του ατομικού.
-- Είναι «Φιλελευθερισμός», γιατί έχει στόχο την απελευθέρωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, την από-ενοχοποίηση της επιχειρηματικότητας, την αλλαγή παραγωγικού μοντέλου και την υπέρβαση του παρασιτισμού.
-- Και είναι «Κοινωνικός», γιατί παραπέμπει στη διαφύλαξη του κοινωνικού κράτους, και λειτουργεί ως ασπίδα προστασίας των πολιτών. Ιδιαίτερα των πιο αδύναμων και των πιο ευπαθών κατηγοριών.
Δεν έχει καμία σχέση με το Σοσιαλισμό. Γιατί θέλει το κράτος-ρυθμιστή των αγορών, Όχι «παραγωγό», ούτε «δυνάστη» των αγορών.
Και δεν έχει καμία σχέση με το Νεοφιλελευθερισμό γιατί επιμένει στο ρυθμιστικό ρόλο του κράτους. Δεν το θέλει ανύπαρκτο, «κράτος-νυχτοφύλακα».
Και ασφαλώς, δεν έχει καμία σχέση με το… «Σοσιαλιστικό Νεοφιλελευθερισμό» που μας σερβίρει τελευταία το ΠΑΣΟΚ!
Το οποίο έταζε σε όλους «ότι λεφτά υπάρχουν», για να φτάσει λίγους μήνες μετά να κόβει μισθούς και συντάξεις, για να καταπολεμήσει τη «σπατάλη» όσων βρίσκονται… κάτω από το όριο της φτώχειας!
Όχι, ο Κοινωνικός Φιλελευθερισμός δεν έχει καμία σχέση με αυτόν τον εφιάλτη.
Ο κοινωνικός Φιλελευθερισμός δεν είναι «μηχανιστική» ιδεολογία. Γιατί δεν βλέπει τους ανθρώπους σαν «γρανάζια» μιας μηχανής, όπως η Ιδεολογία της Αριστεράς ή ο Νεοφιλελευθερισμός. Είναι ανθρωποκεντρική Ιδεολογία. Γιατί έχει στο επίκεντρο, την προσωπικότητα του Ανθρώπου, την Ευθύνη, τις Ανάγκες και τις Σχέσεις των Ανθρώπων. Τη συλλογική και ατομική Ταυτότητά τους. Τις κοινωνίες και την παράδοσή τους.
Οι αρχές του Κοινωνικού Φιλελευθερισμού ενυπάρχουν αυτονόητες και αυτοφυείς μέσα στην σύγχρονη ελληνική κοινωνία: Δεν χρειάζεται να τις «εμφυτέψουμε» απ’ έξω.
Οι αρχές της Ελευθερίας, της Ανταγωνιστικότητας, της Δικαιοσύνης, της Ισονομίας, της Αξιοκρατίας, της Αξιοπρέπειας, η Αγάπη για την Πατρίδα. Όλα αυτά είναι μέσα στην παράδοση του Ελληνικού λαού. Και προμετωπίδα όλων των αγώνων του, παλαιότερων και πρόσφατων.
-- Η προτεραιότητα στην κοινωνική συνοχή, στη Δημοκρατία και την τήρηση των νόμων, στο δημόσιο συμφέρον που είναι πάνω από τις συντεχνίες, πάνω από τα μεγάλα συμφέροντα των ισχυρών, πάνω από το πολιτικό κόστος.
-- Ο σεβασμός του δικαιώματος όλων να εκφράζονται ελεύθερα, αλλά και ο σεβασμός στη γνώμη της πλειοψηφίας.
-- Η αγάπη για την Ειρήνη, αλλά και η πεποίθηση ότι δεν υπάρχει Ειρήνη χωρίς Δικαιοσύνη, δεν υπάρχει Ειρήνη χωρίς Ελευθερία, δεν υπάρχει Ειρήνη χωρίς Ανεξαρτησία.
Όλα αυτά δεν είναι ιδέες που τάχα «διώχνουν» τον ελληνικό λαό από κοντά μας. Είναι ιδέες που εκφράζουν τον ελληνικό λαό απόλυτα! Δεν είναι ιδέες, που αν τις πούμε θα «απομακρύνουμε» δήθεν κάποιους. Είναι ιδέες που αν δεν τις πούμε, δεν θα πείσουμε κανένα! Κι αν δεν τις προασπιστούμε με πείσμα και με συνέπεια, δεν θα κερδίσουμε ξανά την αξιοπιστία μας ως Παράταξη.
Άλλωστε η Νέα Δημοκρατία είναι κόμμα λαϊκό, όχι ταξικό. Απευθύνεται στους πολίτες κάθε κοινωνικής κατηγορίας, κάθε οικονομικής θέσης, στα μεσαία στρώματα και τους αγρότες. Απευθύνεται στην κοινωνία. Εκπροσωπεί τις ανάγκες της, τους φόβους της, τις φιλοδοξίες της. Κι όλα αυτά είναι η ψυχή και η συνείδησή της κοινωνίας. Αυτά πρέπει να αφουγκραστούμε και να τα εκφράσουμε θαρραλέα. Όχι να αυτολογοκρινόμαστε…
Φίλες και φίλοι,
Κάποιος θα πει ότι οι λέξεις Ελευθερία, Δημοκρατία, Ισονομία και Ανταγωνιστικότητα είναι ωραίες, μεν, αλλά χιλιοειπωμένες! Σωστό! Όλοι τις επικαλούνται. Όλοι ορκίζονται στο όνομά τους. Αλλά οι περισσότεροι τις προδίδουν.
Εμείς οφείλουμε να δείξουμε ότι δεν είμαστε το ίδιο, ούτε ότι εννοούμε το ίδιο πράγμα:
-- Όταν μιλάμε για Κοινωνική Δικαιοσύνη, δεν εννοούμε ισοπέδωση των πάντων, εννοούμε ευκαιρίες για όλους. Όχι ισότητα στη μιζέρια. Ισότητα στις ευκαιρίες.
-- Όταν μιλάμε για Ελευθερία, δεν εννοούμε ασυδοσία για οργανωμένες μειοψηφίες, εννοούμε σεβασμό στα δικαιώματα όλων.
-- Όταν μιλάμε για Ισονομία, δεν εννοούμε να είναι όλοι μόνο τυπικά ίσοι. Δεν εννοούμε στην πραγματικότητα κάποιοι να παραμένουν… «πιο ίσοι από τους άλλους». Εννοούμε ότι οι ίδιοι νόμοι θα ισχύουν για όλους. Και οι ίδιες κυρώσεις, όταν παραβιάζονται οι νόμοι. Κι ότι όποιος διαπράττει τροχαία παράβαση, είτε είναι ιδιώτης είτε υπουργική λιμουζίνα, την ίδια κλίση θα παίρνει.
-- Όταν μιλάμε για Αξιοκρατία, δεν εννοούμε να ελέγχουν τα πάντα τα «κυκλώματα». Εννοούμε να σπάσουν τα «κυκλώματα» παντού, και να έχουν ευκαιρίες όλοι και δυνατότητες διάκρισης οι καλύτεροι.
-- Όταν μιλάμε για Περιφερειακή πολιτική, δεν εννοούμε να μεταφέρουμε τη διαφθορά και τη διαπλοκή στην Περιφέρεια. Αλλά να φέρουμε ευκαιρίες, επενδύσεις, ανταγωνιστικότητα, υποδομές και επιχειρηματικότητα στην Περιφέρεια. Και αρμοδιότητες. Και πόρους. Όπως αυτές που δεν απέκτησε ποτέ ο «Καλλικράτης».
-- Όταν μιλάμε για Εξωτερική Πολιτική, δεν εννοούμε «κόκκινες γραμμές» που υποτίθεται ότι δημόσια υπερασπιζόμαστε, αλλά παρασκηνιακά παραβιάζουμε. Εννοούμε να διεκδικήσει η Ελλάδα ρόλους, συγκλίσεις και συνέργειες παντού. Και να προωθεί τα συμφέροντά της, εντός και εκτός Ευρώπης, με όλους τους πιθανούς εταίρους και με όλους τους δυνατούς τρόπους. Εννοούμε «κόκκινες γραμμές» που τις υπερασπιζόμαστε και «γαλάζιες γραμμές» που τις προωθούμε. Κι ότι είμαστε αξιόπιστοι και στις πρώτες και στις δεύτερες.
-- Όταν μιλάμε για Ανάπτυξη, δεν εννοούμε στατιστικούς δείκτες που «ευημερούν». Εννοούμε ανταγωνιστικότητα παντού, επενδύσεις σε ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα, ευκαιρίες για όλους και διάχυση ευκαιριών σε όλους.
Με δύο λόγια ο Κοινωνικός Φιλελευθερισμός μπορεί να κερδίσει όλη την Κοινωνία, γιατί είναι η ίδια η Ψυχή και η Συνείδηση της χώρας: Διότι μεταξύ άλλων, καταργεί όλα τα ψεύτικα διλήμματα που έφεραν την Ελλάδα σε αδιέξοδα όλα αυτά τα χρόνια.
Η κοινωνία δεν δέχεται το ψευτοδίλημμα:
-- Ανάπτυξη ή Κοινωνική Δικαιοσύνη. Θέλει Ανάπτυξη με Κοινωνική Δικαιοσύνη! Γιατί χωρίς Ανάπτυξη δεν μπορούν να υπάρξουν θέσεις εργασίας για όλους και «δίχτυ προστασίας» για τους αδύναμους. Αυτό είναι ο Κοινωνικός Φιλελευθερισμός!
Η κοινωνία δεν δέχεται το ψευτοδίλημμα:
-- Ελευθερία ή Δημόσια Ασφάλεια. Θέλει Ελευθερία με Δημόσια Ασφάλεια! Γιατί χωρίς Δημόσια Ασφάλεια, κανείς δεν νιώθει ελεύθερος. Χωρίς Δημόσια Ασφάλεια οργιάζει ο φόβος - δεν ανθεί η Ελευθερία.
Η κοινωνία δεν δέχεται το ψευτοδίλημμα:
-- Εξωτερική Πολιτική Ειρήνης ή Εξωτερική πολιτική Εθνικού συμφέροντος. Απαιτεί μιαν Εξωτερική Πολιτική που εξασφαλίζει την Ειρήνη επειδή ακριβώς εγγυάται το εθνικό συμφέρον. Επιδιώκουμε ειλικρινά, την έντιμη φιλία με τους γείτονές μας. Αλλά έντιμη φιλία δεν μπορεί να στηρίζεται σε casus belli . Κι όταν ενθαρρύνουμε εμείς οι ίδιοι όσους μας απειλούν, δεν φέρνουμε την Ειρήνη. Αποθρασύνουμε την απειλή που στρέφεται εναντίον μας. Δεν βρίσκουμε φίλους. Χάνουμε πιθανούς συμμάχους. Διότι κανείς δεν στηρίζει όποιον πρώτος αρνείται να υπερασπιστεί τον εαυτό του.
Η κοινωνία δεν δέχεται το ψεύτικο δίλημμα:
-- Ελλάδα ή Ευρώπη. Θέλει μιαν υπερήφανη Ελλάδα μέσα σε μιαν Ενωμένη Ευρώπη! Κανείς Μιτεράν, κανείς Σαρκοζί, Καμία Μέρκελ, κανένας Ντελόρ, δεν δέχθηκε και δεν θα δεχθεί ποτέ, να γίνει η χώρα του Νομαρχία μιας υπερεθνικής Αυτοκρατορίας. Συμμετέχουμε ισότιμα σε μια σύγκλιση λαών εθνικών κρατών, εθνικών πολιτισμών και εθνικών συμφερόντων. Αυτό είναι η Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση. Όχι η ισοπέδωση των διαφορετικών εθνών. Ενωμένη Ευρώπη είναι εθελοντική σύγκλιση με Ελευθερία και Δημοκρατία.
Η κοινωνία δεν δέχεται το δίλημμα:
-- Η δεχόμαστε την Ευρώπη ως έχει ή την απορρίπτουμε! Επιλέγει τη συμμετοχή και τη διεκδίκηση μέσα στην Ευρώπη. Απαιτεί αταλάντευτη ευρωπαϊκή στρατηγική, αλλά και θαρραλέα κριτική στις αδυναμίες της Ευρώπης. Στην Ευρώπη δεν συμμετέχουμε ως «επιδοτούμενοι παρίες». Συμμετέχουμε διεκδικώντας το μέλλον το δικό μας, και το μέλλον της ίδιας της Ευρώπης:
Δεν είναι μόνο δικό μας θέμα η ανεπάρκεια των Ευρωπαϊκών πόρων.
Δεν είναι μόνο δικό μας θέμα το γεγονός ότι κάποιοι επιθυμούν περισσότερη Ευρώπη με λιγότερα χρήματα!
Δεν είναι μόνο δικό μας θέμα το γεγονός ότι ο ισχυρότερος μηχανισμός ενοποίησης της Ευρώπης - ο Κοινοτικός Προϋπολογισμός της - είναι σήμερα η «Αχίλλειος πτέρνα» της: Μόλις το 1% του ΑΕΠ της!
Δεν είναι μόνο δικό μας θέμα. Είναι αδυναμία ολόκληρης της Ευρώπης, το γεγονός, ότι δεν είχε ως πρόσφατα μηχανισμούς στήριξης σε ώρες κρίσης. Κι αυτό τραυμάτισε το αίσθημα αλληλεγγύης μεταξύ των μελών της. Δεν είμαστε εμείς οι μόνοι που πληρώνουμε αυτό το έλλειμμα αλληλεγγύης. Και δεν είμαστε οι μόνοι που διεκδικούμε να αλλάξουν όλα αυτά. Για να προχωρήσει η Ευρώπη.
Δεν μας αρέσει να μας θεωρούν «αδύνατο κρίκο» της Ευρώπης. Δεν μας αρέσει να θεωρούν τη χώρα μας μόνιμα «αφερέγγυα». Αλλά και από την άλλη πλευρά, δεν μας αρέσει να προσβάλλουν και να διασύρουν τη Ελλάδα όσοι από τα ελλείμματα χωρών όπως εμείς, «έχτισαν» τα δικά τους εμπορικά πλεονάσματα.
Η κοινωνία δεν δέχεται το ψευτοδίλημμα:
-- Ανάπτυξη ή Κοινωνική Συνοχή. Θέλει ανάπτυξη με Κοινωνική Συνοχή. Διότι δεν μπορεί να υπάρξει Κοινωνική Συνοχή σε μιαν οικονομία που βουλιάζει και συρρικνώνεται. Όπως δεν μπορεί να υπάρξει Ανάπτυξη σε μια κοινωνία που σπαράσσεται και δεν δίνει ευκαιρίες σε όλους, δεν ανταμείβει τους άξιους και δεν προστατεύει τους αδύναμους. Δεν μπορεί να υπάρξει ούτε Ανάπτυξη ούτε Κοινωνική Συνοχή, όταν κόβονται οι συντάξεις στα 480 ευρώ.
Αυτό καμιά λογική δεν το χωράει. Καμία οικονομία δεν το αντέχει, και καμία κοινωνία δεν το αποδέχεται. Ανάπτυξη με κοινωνική συνοχή! Αυτό είναι Κοινωνικός Φιλελευθερισμός.
Η κοινωνία δεν δέχεται το ψευτοδίλημμα:
-- Έμφαση στα δικαιώματα ή στις υποχρεώσεις των πολιτών. Θέλει δικαιώματα για όλους με αντίστοιχες υποχρεώσεις απ’ όλους. Γιατί δικαιώματα χωρίς υποχρεώσεις, δεν είναι δημοκρατικά δικαιώματα είναι αντιδημοκρατικά Προνόμια! Και γιατί όσο περισσότερα προνόμια υπάρχουν για κάποιους, τόσο υπονομεύονται τα δικαιώματα των πολλών.
Η κοινωνία δεν δέχεται το ψευτοδίλημμα:
-- Πατριωτισμός ή Ανάπτυξη. Θέλει καλύτερο μέλλον για τα παιδιά της, γιατί αγαπά τον τόπο της. Μόνο όποιος αγαπά την Πατρίδα του επενδύει στον τόπο του, σέβεται τους κανόνες και τις υποχρεώσεις του, προασπίζεται την Ελευθερία και το εθνικό συμφέρον, υποτάσσεται στο δημόσιο συμφέρον. Όποιος δεν αγαπά τον τόπο του, δεν σέβεται τίποτε, λεηλατεί το Περιβάλλον, κλέβει τους φόρους, «λαδώνει» τους δημόσιους λειτουργούς, αρπάζει ότι προλάβει!
Αρπάζει, δεν παράγει. Λεηλατεί, δεν δημιουργεί πλούτο…
Μια κοινωνία «αρπακτικών» δεν αναπτύσσεται, τρώει τις σάρκες της. Μόνο μια κοινωνία ελεύθερων πολιτών και ελεύθερων δημιουργών μπορεί να αναπτυχθεί με Αειφορία, με ανταγωνιστικότητα και κοινωνική συνοχή.
Όλα αυτά είναι Κοινωνικός φιλελευθερισμός. Κι όσοι αυτά υπερασπίζονται δεν έχουν ανάγκη να κάνουν ειδική προσπάθεια προκειμένου να κερδίσουν το χώρο του Κέντρου ή της Δεξιάς ή της Αριστεράς. Εκφράζουν ολόκληρη την κοινωνία!
Εκφράζουν τις ανάγκες της, τις αγωνίες της, αλλά και τις φιλοδοξίες της. Αναζητούν τη μεγάλη υπέρβαση με τις αναγκαίες συνθέσεις, πέρα από ξεπερασμένα ιδεολογικά τείχη.
Ο Κοινωνικός Φιλελευθερισμός αυτό ακριβώς κάνει: Καταργεί τα ψεύτικα διλήμματα και αναδεικνύει τις μεγάλες συνθέσεις. Που έχει ανάγκη η Ελλάδα..........