Η Πολιτική μας δεν είναι μια… ομπρέλα θαλάσσης,
που τη μετακινούμε στην ακρογιαλιά,
πότε λίγο αριστερότερα
για να «πιάσουμε» κάποιους που μας έφυγαν προς το ΠΑΣΟΚ
και πότε λίγο δεξιότερα για να πιάσουμε κάποιους άλλους.
Η Πολιτική μας ανοίγει για να καλύψει όλους,
προς όλες τις κατευθύνσεις.
Δεν μετακινούμε την Πολιτική μας. Τη διευρύνουμε!
Εκφράζει το συμφέρον της κοινωνίας.
Και χωράει την μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας.
Κάνουμε αμφίπλευρη διεύρυνση…
Κάνουμε πολύπλευρη και πολύ-επίπεδη διεύρυνση…
Δεν μετακινούμαστε λίγο προς τα δω ή λίγο προς τα κει.
Ανοιγόμαστε!
Στην κοινωνία…
Είμαστε κεντροδεξιό κόμμα. Και χτίζουμε τη μεγάλη κεντροδεξιά παράταξη.
Και κάτι ακόμα: Χτίζουμε ένα πλειοψηφικό ρεύμα,
για να τα αλλάξουμε όλα στην Ελλάδα.
Αυτό λέμε στους πολίτες.
Είναι έτοιμοι να πειστούν.
Φτάνει να μη φερθούμε αλαζονικά.
Γιατί απ’ όλα τα ελαττώματα που σιχαίνεται ο κόσμος
στους παλιούς πολιτικούς,
το χειρότερο είναι η αλαζονεία!
Και το επόμενο χειρότερο, είναι τα «μισόλογα», τα «ήξεις-αφήξεις»…
Με καθαρές κουβέντες, με καθαρά επιχειρήματα…
Πάμε να τους πείσουμε και να τους κερδίσουμε!
Τι περιμένουν από μας;
Ένα πράγμα πάνω απ’ όλα:
Ελπίδα και Συνέπεια!
Όχι «ωραία λόγια»...
Στέρεες βάσεις!
Στέρεη Ελπίδα!
Τι άλλο περιμένουν από μας;
Δεσμεύσεις!
Όχι παχιά λόγια, για όσα δεν μπορούμε να κάνουμε.
Συγκεκριμένες δεσμεύσεις γι’ αυτά που μπορούμε να κάνουμε.
Και γι’ αυτά τα δύο θα σας μιλήσω τώρα:
Για την Ελπίδα που πρέπει να δώσουμε
και τις Δεσμεύσεις που πρέπει να αναλάβουμε:
Πρώτα για την Ελπίδα:
Δεν μοιράζουμε εύκολες υποσχέσεις εμείς…
Δεν λέμε ότι είναι εύκολα τα πράγματα για να βγούμε από το Μνημόνιο.
Λέμε δύο άλλα πράγματα:
-- Πρώτον, ότι όσο είμαστε δεσμευμένοι από το Μνημόνιο,
η χώρα θα υποβάλλεται σε τεράστιες θυσίες με πενιχρά αποτελέσματα.
Δεν το λέμε εμείς αυτό. Το λένε όλοι:
Ο ξένος τύπος, ξένες προσωπικότητες, Νομπελίστες Οικονομολόγοι, όλοι…
Προφανώς, δεν «κερδοσκοπούν» όλοι αυτοί
πάνω στην καταστροφή της Ελλάδας!
Βλέπουν το αδιέξοδο που κάποιοι δεν θέλουν να δουν εδώ...
-- Δεύτερον, εμείς λέμε ότι μπορεί να βγει η Ελλάδα από τις δεσμεύσεις της μιαν ώρα αρχύτερα, αν πιστέψει στις δικές της δυνάμεις,
-- Αν στηρίξει την οικονομία της για να μη καταρρεύσει,
Με μέτρα μηδενικού κόστους,
-- Αν αξιοποιήσει την δημόσια περιουσία που είναι τεράστια και «κάθεται».
-- Κι αν αξιοποιήσει τα μεγάλα
ανταγωνιστικά πλεονεκτήματά της.
Αν δηλαδή στηριχθεί στις δυνάμεις της…
Το πώς μπορεί να γίνει αυτό το χουμε πει ήδη πολλές φορές.
Και θα το πούμε και αναλυτικά τη μεθεπόμενη Τρίτη,
Με συγκεκριμένες προτάσεις και αριθμούς.
Θα προσθέσω μόνο ένα πράγμα:
Πριν εννέα χρόνια η Τουρκία ήταν κι αυτή στη στήριξη
του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Το 2003 ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν,
κατέβηκε στις εκλογές με κεντρικό αίτημα
να βγει η Τουρκία από τους περιορισμούς
του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Τον κορόϊδεψαν. Τον ειρωνεύθηκαν.
Του είπαν ότι τάζει ανέφικτα πράγματα.
Και τον πολέμησαν με κάθε τρόπο…
Κι όμως κέρδισε τις εκλογές!
Και σε λίγα χρόνια κατάφερε να βγάλει τη χώρα του από
το πρόγραμμα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου!
Και τα τελευταία χρόνια η Τουρκία αναπτύσσεται με πολύ ταχείς ρυθμούς,
παρά τα σοβαρότατα προβλήματά της, και παρά τη διεθνή κρίση!
Αυτό που κατάφερε ο Ερντογάν στην Τουρκία,
υπό πολύ διαφορετικές συνθήκες, ασφαλώς,
μπορούμε να το καταφέρουμε και στην Ελλάδα.